[2016] MDK Nagroda Specjalna Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej

Inspiracją przy obranym kierunku projektu termomodernizacji obiektu stało się zachowanie jego pierwotnego charakteru zaprojektowanego przez Mieczysława Szymusia oraz utrzymanie i renowacja nietypowych mozaik autorstwa artysty profesora Stanisława Łuszczarza.

Żeby zrozumieć to, co tak naprawdę wydarzyło się z tym budynkiem należałoby opowiedzieć historię pewnego „napisu”.

HISTORIA PEWNEGO NAPISU

Dobrze pamiętam ten dzień, kiedy po raz pierwszy przekroczyłem skromne progi Domu Kultury. Zwróciłem wtedy uwagę na skromny napis- „ miejski dom kultury”- umocowany do elewacji tuż nad wejściem. Napis był zupełnie niewidoczny, gdyż ginął w kontekście nagromadzonych wokół niego reklam i plakatów.

Przeglądając archiwum projektów pod fioletowymi konturami zżółkłych kopii rysunków widniały oryginalne podpisy i pieczęcie architekta obiektu Mieczysława Szymusia, a nad nimi napisane jego odręcznym charakterem pisma ich nazwy.

To właśnie ten osobliwy krój pisma stał się inspiracją do stworzenia neonowego napisu „Miejski Dom Kultury”, który wykorzystano przy realizacji identyfikacji obiektu.

Zgodnie z założeniem audytora dwie ścienne mozaiki, które zginęły w kontekście agresywnych reklam miały również zniknąć pod warstwą ocieplenia. Ich ciekawa kompozycja wskazywała jednak na niebanalną wartość artystyczną. Jak się okazało były one dziełem wielkiego artysty profesora Stanisława Łyszczarza, którego podobne dzieła można dzisiaj podziwiać w kraju oraz zagranicą.

Po analizie tych ciekawych zdarzeń powoli zaczęła wyłaniać się wizja budynku po jego termomodernizacji. Już wtedy wiedziałem, że światło- a ściślej mówiąc iluminacja wartościowych części budynku- pozwoli mieszkańcom miasta odkryć na nowo jego walory.

W pierwszej kolejności po renowacji mozaiki całość motywów zdobniczych została oświetlona światłem o neutralnej barwie, które uwypukliły ich piękno.

– „nie wiem, ale wydaje mi się, że wcześniej ich tu nie było…”

Często słyszałem podczas prób iluminacji takie wypowiedzi licznych przechodniów spoglądających na podświetlone gabloty.

Dla ochrony termicznej budynku mozaiki te zostały osłonięte szkłem, które tym samym uratowało je przed zniknięciem pod warstwą styropianu.

Następnie zabudowane zostały podświetlane gabloty informacyjne, których konstrukcja została zintegrowana z ramami okiennymi.

Ten zabieg architektoniczny umożliwił uzyskać mocny wertykalny akcent kompozycji okiennych na bocznej reprezentacyjnej elewacji budynku. Światło w gablotach umożliwiło podświetlenie zamieszczonych w nich kolorowych informacji. Wspólnie z bogatą kolorystyką mozaik, barwnie zaczęły dopełniać estetyczny wygląd  biało- czarnego budynku.

Ostateczny efekt iluminacji udało się uzyskać po realizacji stalowego portalu, który został zlokalizowany przy elewacji frontowej tuż przed głównym wejściem do obiektu.

Na portalu zastosowano stalową woalkę z poziomych prętów żaluzji, której zadaniem było podniesienie iluminacyjnego światła do góry ponad zwieńczenie ściany wejściowej.

I w tym miejscu należałoby zakończyć opowieść o pewnym napisie.

W ten oto sposób wyprowadzenie portalu wysoko ponad attykę podporządkowane zostało napisowi Miejski Dom Kultury, który właśnie tam znalazł swoją nową i godną lokalizację.

Napis ten obecnie dumnie góruje na głównym wejściem do budynku. Tego samego budynku, do którego kiedyś wchodziłem żeby omówić …

Napis „Miejski Dom Kultury” został wykonany w prawdziwej technologii neonowej liczącej sobie już ponad 100 lat, a wynalezionej na początku XX wieku we Francji przez Georges’a Claude. Pomysł wykorzystania neonu, jego forma i kształt nawiązuje do czasów powstania budynku oraz typowego, oryginalnego podpisu rysunków przez architekta obiektu. Neon obok mozaiki jest swego rodzaju pomostem i symbolem powstania obiektu, a elementy w postaci nowoczesnej żaluzji i przeszkleń będącymi nowoczesnym tchnieniem nowego życia w budynek i kontynuację jego funkcji. Mamy nadzieję, że neon, jako forma będzie budził
pozytywne wspomnienia wśród rodziców i dziadków, a u dzieci i młodzieży powodował zaciekawienie nietuzinkową formą oznakowania budynku i pozytywnym przykładem, że można zrobić taką magicznie świecącą reklamę, a nie tylko wszechobecny i pospolity baner. Neon świeci w pięknym kolorze ciepłej bieli o temperaturze 3300 stopni Kelvina i jest obudowany kształtem liter wykonanym z ręcznie formowanego aluminium i malowanym proszkowo w kolorze białym RAL 9003.